Wycieczka do Krakowa

ORGANIZACJA KONFERENCJI W KRAKOWIE
WYCIECZKI SZKOLNE DO KRAKOWA
ZWIEDZANIE KRAKOWA
WYCIECZKA DO WIELICZKI
WYCIECZKA DO AUSCHWITZ

RYNEK GŁÓWNY

Mieszkańcy Krakowa twierdzą, że nie ma dnia, by nie zaszli na Rynek Główny przynajmniej raz. Ten centralnie położony i największy plac miasta jest rzeczywiście zawsze pełen ludzi. Tak dzieje się od końca XIII wieku, kiedy plac został wytyczony przy okazji lokacji nowej części miasta. Stał się wtedy największym rynkiem średniowiecznej Europy. Na rynku i wokół niego znajduje się wiele najważniejszych zabytków Krakowa – m.in. Sukiennice, Kościół Mariacki, Kościół św. Wojciecha i Wieża Ratuszowa.

W średniowieczu handlowano tutaj płodami rolnymi, węglem, ołowiem oraz drobiem. Obecnie, tradycję podtrzymują kwiaciarki, sklepiki z pamiątkami w Sukiennicach i oczywiście sprzedawcy obwarzanków.

Kolacja przy Rynku Głównym

Zwiedzanie z przewodnikiem

HEJNAŁ MARIACKI

Czas na Rynku odmierza hejnał grany co godzinę, na cztery strony świata z jednej z wież Kościoła Mariackiego. Zna go każdy Polak, ponieważ od lat, dokładnie w południe jest transmitowany przez Program I Polskiego Radia. Uważny słuchacz, zapewne zastanowi się, dlaczego melodia hejnału urywa się tak gwałtownie. Z wyjaśnieniem przychodzi legenda. W dawnych czasach hejnał grany był na alarm, kiedy strażnik miejski dostrzegł zbliżającego się wroga. Tak też się stało, gdy zauważył wojska tatarskie zmierzające do oblężenia Krakowa. Bramy miasta zostały w porę zamknięte, jednak jedna ze strzał tatarskich przeszyła gardło hejnalisty. Na pamiątkę tego wydarzenia, melodia hejnału już zawsze urywa się.

OŁTARZ WITA STWOSZA W KOŚCIELE MARIACKIM

Ołtarz mariacki Wita Stwosza to średniowieczne arcydzieło sztuki rzeźbiarskiej. Ogromne dzieło, przykuwa uwagę swoim rozmachem a także realizmem postaci. Figury apostołów otrzymały rysy ówczesnych mieszczan krakowskich. Mistrz Stwosz pracował nad wykonaniem ołtarza przez 12 lat. Największe figury zostały wykonane z ponad 500-letnich drzew.

SMOK WAWELSKI

Dawno temu, za panowania króla Kraka, w jaskini u stóp Wzgórza Wawelskiego zamieszkał smok. Smok miał spory apetyt a najbardziej smakowały mu dorodne krowy. Jeśli Krakowianie nie dostarczyli mu bydła, smok porywał i pożerał ludzi. Krakowianie zaczęli się obawiać, że wkrótce zabraknie im krów. Dlatego wielu walecznych rycerzy próbowało zabić smoka, jednak wszyscy byli przez niego pożerani. Gdy wszyscy stracili już nadzieję, do króla zgłosił się ubogi szewczyk Dratewka. Szewczyk wymyślił fortel, który pomógł pozbyć się niechcianego przybysza. Skórę owcy wypełnił siarką i podrzucił pod smoczą jamę. Gdy smok zobaczył owcę, natychmiast ją połknął. Aby ugasić trawiące go płomienie musiał wypić całą Wisłę. Pękł pozostawiając po sobie dostatecznie dużo skóry, z której Dratewka mógł szyć buty eleganckim krakowianom do końca życia.

Myślisz, że to bajka? Historię smoka wawelskiego opisał Wincenty Kadłubek – wybitny polski kronikarz, autor Kroniki dziejów Polski…

Obecnie, aby wzbudzić w smoku płomienie wystarczy wysłać sms pod wskazany na tabliczce u stóp rzeźby smoka numer.

BŁONIA 

Błonia Krakowskie to wielka łąka o powierzchni 48 ha (a więc przewyższającej powierzchnię Watykanu) w ścisłym centrum Krakowa. Aż do końca XIX wieku było to miejsce, gdzie siostry norbertanki wypasały swoje krowy. Później magistrat postanowił zamienić łąkę na miejsce spacerów i pikników dla mieszkańców miasta. Błonia były świadkami ważnych wydarzeń: przeglądu wojsk napoleońskich, carskich i cesarskich, lądowania pierwszego przybyłego do miasta samolotu i wielu manifestacji patriotycznych. Czterokrotnie tysiące wiernych uczestniczyło tu we mszach celebrowanych przez papieża Jana Pawła II, a w 2006 r. przez papieża Benedykta XVI. Koncertowała tu m. in. Céline Dion.

KOPCE KRAKOWSKIE

Będąc w Krakowie warto wspiąć się na jeden z historycznych kopców. Najstarszym z nich jest Kopiec Krakusa z VI wieku n.e. Wg. kronikarza Jana Długosza, mogiłę księcia Kraka usypali zmarłemu ojcu dwaj jego synowie. Kopiec jest widoczny z wielu punktów Krakowa, między innymi z Sali Poselskiej zamku na Wawelu, co miało być inspiracją dla króla i posłów w podejmowaniu dobrych decyzji.

Najbardziej znanym i najchętniej odwiedzanym jest Kopiec Kościuszki. Decyzję o jego budowie podjął Senat Rzeczypospolitej Krakowskiej w 1820 roku, tj. trzy lata po śmierci naczelnika. Fundusze pochodziły ze zbiórki publicznej wśród Polaków ze wszystkich zaborów i mieszkających za granicą. W budowie pomagały również sławy z zagranicy – min. włoska śpiewaczka operowa Angelica Catalani i rzeźbiarz duński Bertel Thorvaldsen. Z Kopca położonego w górzystej dzielnicy Zwierzyniec roztacza się wspaniały widok na krakowskie Stare Miasto.

MUZEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU

Muzeum Auschwitz-Birkenau – były niemiecki, nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady w Oświęcimiu. Obecnie jest najczęściej odwiedzanym muzeum i instytucją kultury w Polsce.

STELLA CZAJKOWSKA – nie opłaca się płakać

Stella Czajkowska urodziła się w Gdańsku w roku 1923. Rodzina przeprowadziła się jeszcze przed wybuchem wojny do Łodzi. Nie chcieli oni skorzystać z nadarzającej się okazji wyjazdu do Ameryki, dlatego, po wkroczeniu Niemców, zostali zamknięci w getcie. Po jego likwidacji rodzina trafiła do Auschwitz. W sierpniu 1944 roku mając 22 lata została z innymi kobietami wybrana do zagazowania.

„Kiedy białe drzwi komory gazowej się zamknęły, wiedziałam, że stamtąd wyjdę. Powstała ogromna panika, kobiety rzucały się na podłogę. Ja usiadłam i czekałam, aż drzwi się otworzą. Przeżyłam przez czysty przypadek”.

To był jedyny przypadek w Auschwitz, kiedy zabrakło Cyklonu B. Z Auschwitz Stella Czajkowska została przewieziona do obozu Stutthof. W marcu 1945 roku więźniów ewakuowano drogą morską w stronę Kilonii. Statek, którym płynęła został zbombardowany przez samoloty brytyjskie, ona jednak, jako jedna z niewielu, i tym razem przeżyła nalot. Po wojnie studiowała pianistykę w Łodzi. Od 1958 roku mieszka w Szwecji, gdzie przez całe życie była pianistką-wirtuozem i profesorem muzyki Uniwersytetu w Göteborgu.

KAZIMIERZ

Kazimierz aż do XIX wieku był osobnym miastem oddzielonym od Krakowa odnogą Wisły. Miasto zostało założone w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego. Król nadał mu też swoje imię. Istotną częścią Kazimierza stała się autonomiczna dzielnica żydowska z licznymi synagogami i okazałymi kamienicami bogatych kupców. Wkrótce Kazimierz stał się ważnym ośrodkiem kultury żydowskiej w Polsce jak i na świecie.

Kiedy zasypano koryto Starej Wisły a na jej miejscu założono aleję, miasto stało się częścią Krakowa. Dziś jest to alternatywne centrum Krakowa z wegańskimi i koszernymi restauracjami, z hipsterskimi barami, festiwalem kultury żydowskiej i popularnym targiem staroci.

SÓL Z WIELICZKI

W średniowieczu sól była nie tylko przyprawą, ale podstawowym konserwantem. Sól była bardzo droga – miara soli kosztowała w Krakowie tyle, co dwie pary butów. Jej przypadkowe rozsypanie było uznawane za wyjątkowo zły omen, stąd na obrazie „Ostatnia Wieczerza” Leonarda da Vinci przy postaci Judasza można dostrzec przewróconą solniczkę.

Sól na terenie Wieliczki pozyskiwano już 3 tys. lat p. n. e. Pierwotnie uzyskiwano ją z solanki wypływającej samoistnie ze skał. Na przełomie XII i XIII wybudowano pierwsze sztolnie. Obecnie, kopalnia w Wieliczce to ponad 300 km korytarzy na głębokości od 60 do 30 m pod ziemią.

Turystów najbardziej interesuje 3-kilometrowa Podziemna Trasa Turystyczna Muzeum Żup Krakowskich. Trasę zdobią misterne rzeźby wykonane w soli, które podziwiać można w komorach i podziemnych kaplicach. Można tu również zapoznać się z narzędziami służącymi do wydobycia i transportu soli oraz historią kopalni.

Kopalnie soli w Wieliczce i Bochni wpisane są na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Kopalnia w Wieliczce została uznana za jeden z siedmiu cudów Polski.

Oferta ma charakter informacyjny i nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 kodeksu cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych.